ريچارد ويکارت در کتاب از داروين تا هيتلر به بررسي و تشريح تاثير تحول آور و انقلابي داروينيسم بر علم اخلاق و اخلاقيات مي پردازد. ويکارت در اين مطالعه تاريخي نشان مي دهد که اغلب زيست شناسان دارويني و متفکران اجتماعي و تقريبا تمام داروينيست هاي طبيعت انگار، تا پيش از جنگ جهاني اول تلاش کردند تکامل زيست شناختي را در علم اخلاق به کار گيرند و داروينيسم را به جاي اخلاق سنتي يهودي-مسيحي و روشنگري بنشانند. بسياري از اين متفکران با دفاع از نسبي گرايي اخلاقي، ارزش و قداست زندگي انسان ها را انکار کردند و با تکيه بر مفهوم «سازگاري» تکاملي، هوش و سلامت را در زمره اصول اوليه اخلاقي قرار دادند. ريچارد ويکارت به عنوان تاريخ داني برجسته در کتاب از داروين تا هيتلر، نمايي روشن و مايوس کننده از طبيعت گرايي دارويني به تصوير مي کشد که در آن متفکران آلماني با زندگي انسان به مثابه مواد خامي رفتار مي کردند که مي بايد در مسير پيشبرد تکامل آن را قرباني کرد. اين نگرش اخلاق گريز برخاسته از داروينيسم اجتماعي، باعث تدوين سياست هايي مانند ممنوعيت ازدواج، کودک کشي و مرگ آسان در خصوص کساني مي شد که از ديد دانشمندان دارويينيستي فرومايه تر از سايرين تلقي مي شدند. بدين ترتيب، با فراگيري داروينيسم اجتماعي و جايگزيني اخلاق داروينيستي به جاي اخلاق خداباورانه، داروينيسم نقشي کليدي و اصلي نه فقط در اصلاح نژادي بلکه در مرگ آسان، کودک کشي و نابودي نژادي ايفا کرد. ريچارد ويکارت در اين اثر مستدل و در عين حال مناقشه برانگيز، موضوعات گسترده اي از ارزش زندگي انسان گرفته تا اخلاق جنسي و نابودي نژادي را به بحث مي گذارد. کتاب از داروين تا هيتلر، هم چنين منبع ارزشمندي است براي کساني که مي خواهند بدانند داروينيسم اجتماعي و نازيسم تا چه اندازه به هم مرتبط اند چرا که ويکارت شواهدي ارائه مي کند که بر پايه آن هيتلر، ديدگاه خود از اخلاق را نه بر پايه نيهيليسم که بر پايه اصول دارويني بنا کرده بود. به باور ويکارت، ارتباط تاريخي منطقي بين داروينيسم و نازيسم وجود دارد و داروينيسم دليلي ضروري اما ناکافي براي ايدئولوژي نازي بوده است.