کتاب ادبيات پهلوي به آثار به جاي مانده از فارسي ميانه مي پردازد که نگارش آنها به سده هاي هشتم و نهم ميلادي (سوم و چهارم هجري)و يا دوره ي ساساني يعني سده هاي سوم تا هفتم ميلادي باز مي گردد.در دوره ي ساسانيان، زبان فارسي ميانه که در آن زمان زبان رسمي دولت و روحانيون زردشتي بود، از مرز هاي استان فارس پافراتر گذاشت و تا شمال و شمال شرق ايران گسترش يافت.اين زبان با گذشت زمان و در طي چند سده جانشين بسياري از زبانها و گويش هاي محلي شد تا آنجا که هنگام حمله ي اعراب به ايران، در بخش گسترده اي از سرزمين ايران کنوني، افغانستان و آسياي مرکزي به کار مي رفت.آن گونه که از نام فارسي ميانه پيداست اين زبان، مرحله ي مياني تاريخ زبان فارسي يعني دنباله ي فارسي باستان بوده و مرحله ي پيشين فارسي دري است. کتاب ادبيات پهلوي اثر پرفسور کارلو.ج.چرتي با پيشگفتاري در زمينه ي فارسي ميانه و پرداختن به مدارک و شواهد اصلي موجود به اين زبان و دست نوشته هاي پهلوي و مطالعات انجام شده در مورد اين زبان و ادبيات آن به بررسي آثار پهلوي همچون دينکرد،گزارش گمان شکن،گزيده هاي زادسپرم و غيره مي پردازد.