بسياري از بحث‌هاي کنوني ما دربار? عدالت اجتماعي سر از اختلافاتي بنيادين دربار? حدود آزادي اقتصادي و نحو? مداخل? دولت در اقتصاد درمي‌آورد. اين بحث‌ها درواقع دربار? ماهيت پديده‌اي همه‌گير و بديع‌اند: بازار. امروزه، پس از سقوط کمونيسم، ديگر کسي از جايگزين همه‌جانب? سرمايه‌داري حرف نمي‌زند و همه پذيرفته‌ايم که بايد با بازار زندگي کنيم. اما زندگي با بازار دقيقاً چگونه است و چطور بايد اثرات متنوع بازار بر جوامعمان را مهار کنيم؟ ليزا هرتسُک، دانش‌آموخته علوم سياسي دانشگاه آکسفورد و دانشيار دانشکده فلسفه دانشگاه خرونينگن، در کتاب حاضر، با پژوهشي تطبيقي ميان آراي اسميت و هگل، دو تلقي اصليِ حاکم بر جريان‌هاي اقتصاد کنوني را شناسايي مي‌کند: تلقي متأثر از اسميت که بازار را مشکل‌گشاي طبيعي مي‌داند، و تلقي هگلي که بازار را دستاوردي تاريخي در نظر مي‌گيرد که بايد چاره‌اي براي معضلاتش بيابيم. او، ضمن ارائه گزارشي از نحوه شکل‌گيري نظريه‌هاي اقتصادي، تصورات کليشه‌اي از اين دو انديشمند را کنار مي‌زند و انديشه آن‌ها را به چهار مسئله بنيادين مرتبط مي‌سازد: نسبت ميان فرد و اجتماع؛ عدالت اجتماعي و نسبت آن با شايستگي و شمول اجتماعي؛ نسبت ميان جنبه‌هاي متنوع آزادي در بازارها؛ و تاريخمندي بازارها.