... داستان از آنجا آغاز شد كه صد‌ها سال ساربانان در سفر‌هاي طولاني و سخت خويش و در تنها‌يي و غربت چند ‌ماهه و گاه چند ‌ساله زير لب زمزمه مي‌كردند و گاه به آواز مي‌خواندند تجربه‌هاي نغز و شيرين، گفته‌هاي پندآموز ديرين و دلتنگي‌ها و غصه‌هاي غم‌آگين را و شتر‌هاي سماعي كه به اين زمزمه‌ها عادت داشتند پشت سر ساربان مي‌رفتند.اين روايت‌ها سينه به سينه و نسل به نسل منتقل شد تا قريب به يك ‌صد ‌و ‌ده سال قبل"اتول" يعني همان" اتومبيل" به سرزمين ايران نيز راه پيدا كرد و فصل جديدي از ادبيات سفر ورق خورد.... سرايندة اتول‌نامه يك نفر نيست بلكه هزاران مرد سخت‌كوش و پر‌طاقت و سرد و گرم چشيدة روزگار، خاطرات و آموخته‌هاي سال‌هاي عزيز عمر را بر اتول‌هايشان نگاشته‌اند تا داستاني كه بسيار دوستش مي‌دارند پديد آيد. اين مردان ساده و بي‌پيرايه كه از شهر و ديار گريزان و رفيق جاده و همدم اتول‌اند هر روز پاره‌اي نو بر اين داستان مي‌افزايند تا شيرين و شيرين‌تر شود و زندگي بر پس و پيش اتول‌ها نقش بندد و...