فيليپ مينيانا (1946-) يکي از مطرح‌ترين چهره‌هاي ادبيات نمايشي معاصر فرانسه که با بيش از چهل سال تجربه، همواره در پي ابداع فرم‌هاي نويني است تا به ياري آن‌ها بتواند هرچه مؤثرتر دنيا و زمانه‌ي خود را در آثارش منعکس کند. او با اين پشتوانه، زباني صيقل‌يافته را دست‌مايه‌ي کار خود مي‌کند که به غرابت نمايشنامه‌هايش شکوهي بي‌مانند مي‌بخشد. ژکلين: براي من خيابون دِز اِکُل خيابون عشقه عشق ديوانه‌وار من هفده سالم بود و مردک روسم يه دهن‌ گنده داشت يه دهني که انگار مدام داشت سوت مي‌زد به خودمون مي‌گفتيم: اين يارو خيلي باحاله داره سوت مي‌زنه ولي نه دهنش اين جوري بود نقاشي‌ش مشوش و پرتلاطم بود يه چيزهاي تيره به رنگ آبي پروسي تابلوهاي به چه بزرگي و همه‌شون وحشتناک چيزهاي وحشتناکي بودن که نياز داشتن بيروني بشن مردم خوش‌شون نمي‌اومد من دهاتي بودم يه طراوت خاصي داشتم مي‌گفت که من مجسمه‌ي مرمري يوناني‌ش هستم دخترهام اون‌ها چه زجري کشيدن با مد بريژيت باردو بايد کيلو کيلو لاغر مي‌شديم کيلو کيلو!