کتاب «آکويناس و فلسف? ذهن» نوشته آنتوني کني بررسي مفصل روانشناسي فلسفي توماس آکويناس است که بر ديدگاه او در مورد ذهن، عقل و اراده انسان تمرکز دارد. کني در اين کتاب قصد دارد ايده‌هاي پيچيده آکويناس را براي خوانندگان مدرن قابل فهم کرده و شکاف بين فلسفه قرون وسطي و فلسفه معاصر را پر کند. کتاب با مقدمهاي بر فلسف? آکويناس آغاز مي‌شود. نويسنده نحو? ترکيب آکويناس ميان دو فلسفه ارسطويي و الهيات مسيحي را، که شالوده انديشه او را تشکيل مي‌دهند، توضيح مي‌دهد. تأکيد دارد که اگرچه نوشته‌هاي آکويناس الهياتي هستند، اما حاوي بينش‌هاي فلسفي مهمي هستند که فراتر از بافت مذهبي به حساب ميآيند. بخش مهمي از کتاب به چارچوب متافيزيکي آکويناس اختصاص دارد که زيربناي فلسفه ذهن اوست. کني دريافت آکويناس از جوهر، صورت و ماده و چگونگي ارتباط اينها با روح انسان را توضيح مي‌دهد. از نظر آکويناس، روح، صورت بدن است که به آن حيات مي‌بخشد و قواي عقلي و حسي را قادر مي‌سازد. اين ديدگاه هيلومورفيک (ماده-صورت) با ثنويت دکارتي، که ذهن و بدن را به طور مشخص‌تري از هم جدا مي‌کند، در تضاد است. نويسنده سپس به شرح آراي آکويناس دربار? عقل پرداخته است. آکويناس از دو عقل فعال و غيرفعال سخن مي‌گويد. عقل فعال مفاهيم کلي را از تجربيات حسي انتزاع مي‌کند، در حالي که عقل منفعل اين مفاهيم را دريافت و درک مي‌کند. کني بحث مي‌کند که چگونه ديدگاه‌هاي آکويناس در مورد عقل، گزارش‌هاي صرفا ماترياليستي و دوگانه‌اي ذهن را رد مي‌کند. بعد از عقل، بحث بعدي کتاب به ادراک و تخيل اختصاص يافته است. کني توضيح مي‌دهد که براي آکويناس، ادراک متضمن تعامل بين دنياي بيرون و قواي حسي است که بخشي از روح هستند. تخيل يا حس دروني به انسان اجازه مي‌دهد تا تصاوير و ايدههايي را بر اساس ورودي‌هاي حسي شکل دهد. اين قوه شکاف بين ادراک حسي و درک عقلاني را پر مي کند. پس از بحث از اراده و آزادي انسان، کتاب با بررسي رابط? روح و بدن در نظر آکويناس پايان مي‌يابد.