در کتاب "آمده بودم موهايم را ببافم" نويسنده‌ي برنده‌ي جايزه " آ. مانت آنساي" ، دنياي خفقان آور گناه و درد و روحاني را ،بازسازي مي‌کند. "آمده بودم موهايم را ببافم" رماني از " آ. مانت آنساي" در سال 1994 است. اين کتاب در نوامبر سال 1999 به عنوان انتخاب "باشگاه کتاب اوپرا" انتخاب شد. داستان در سال 1972 به وقوع مي‌پيوندد، در حالي که شرايط، الن گرير و خانواده‌اش را به هالي فيلد ، ويسکانسين برمي‌گرداند. الن که با اجبار، همسر تازه بيکار شده‌ي خود را همراهي مي‌کند ، دو فرزندش را به خانه‌ي پدر و مادر همسر خود در تپه‌ي وينگار آورده است که خانه‌اي خالي از عشق با غباري تلخ و جريان ملال آور روزمرگي است . وقتي الن گرير و خانواده اش به هالي فيلد ويسکانسين بازگشتند ،اوضاع ، طوري نبود که آن ها اميدش را داشتند. همسر الن ، جيمز ، هيچ شغلي ندارد. خانواده ي وي, مجبور هستند با پدر و مادر جيمز ، فريتز و مري مارگارت زندگي کنند. مري و الن از همديگر بدشان مي‌آيد و اين موضوع الن را تا حدي تحت تاثير قرار مي‌دهد، که او در آستانه‌ي خودکشي است. در اين خانه، بي‌رحمي حساب شده ، راهي براي حفظ زندگي است. در پشت ظاهر پرهيزکار و دروغين خانواده ، گناهان و اسراري در اين مکان وجود دارد که مي‌تواند روحيه‌ي پرشور يک زن جوان پر جنب و جوش را خرد کند و در اينجا الن بايد صبر و تحمل ، تغيير و رشدي را پيدا کند که در تاريکي فراگيري تهديد مي‌کند همه چيز او و همه کساني را که دوست دارد نابود مي‌کند. در سال 2005 بر اساس اين داستان، فيلمي با بازي مري-لوئيز پارکر و تام اسکريت ساخته شد.