کتاب «آلبر کامو با آفتاب در پيچ‌وتاب زندگي» نوشته‌ي فرانسوا-زاويه گوروآ، کوششي است در بازخواني زندگي و انديشه‌هاي آلبر کامو؛ نويسنده‌اي که در نيم‌قرن پرآشوب اروپا، صدايي منحصربه‌فرد و انساني بود. گوروآ در اين اثر، با زباني روايت‌گر اما پرمايه، کامو را نه همچون تنديسي فلسفي، بلکه به‌مثابه‌ي انساني زنده، درگير با جهان، و دوپاره ميان نور و سايه ترسيم مي‌کند. عنوان کتاب، که به‌روشني به درون‌مايه‌اي کليدي در آثار کامو ارجاع مي‌دهد، از خورشيدي مي‌گويد که با همه‌ي حضيض‌هاي بشري، همچنان مي‌تابد. «آفتاب، علي‌رغم همه‌چيز»، تمثيلي است از اميد، ايستادگي، و شورش اخلاقي در جهاني بي‌پاسخ. اين خورشيد، گاه درخشان و نجات‌بخش است، و گاه تند و بي‌رحم؛ همان خورشيدي که در صحنه‌ي قتل عرب در رمان بيگانه، چشم مي‌سوزاند و ماشه را مي‌کشد. کتاب، زندگي کامو را در پنجاه قطعه‌ي کوتاه، چون شيشه‌هاي رنگين يک پنجره‌ي جامع، مي‌نگرد: از فقر در الجزاير تا تبعيد در ادبيات فرانسه؛ از ايستادن در برابر نازي‌ها تا ايستادگي در برابر نوميدي. نه قهرمان است و نه قديس؛ انساني است در حال جست‌وجو، خسته از بي‌عدالتي، اما سربازِ شرافت. «Le soleil malgré tout» نه زندگي‌نامه‌اي خطي‌ست، نه تحليلي سنگين. روايتي است که خواننده را به سفري دعوت مي‌کند؛ سفري به درون ذهن نويسنده‌اي که جهان را بي‌معنا يافت، اما زندگي را - با همه‌ي دردهايش - همچنان شايسته‌ي زيستن دانست.