|هيچ‌کس نمي‌خواهد حقيقت را با صداي بلند اعلام کند| دراکوليچ به موضوعاتي پرداخته که او را واداشت در زمان جنگ، کشور مادري خود را ترک کند، جرايم جنگي هولناکي که باعث فروپاشي کامل يوگوسلاوي شد. او با استفاده از مشاهدات مستقيم خود از دادگاه‌ها و نيز منابع ديگر، از کساني که در طول يکي از بي‌رحمانه‌ترين نبردهاي قرن بيستم، به اتهام قتل، تجاوز، شکنجه، صدور حکم اعدام و جناياتي ديگر محاکمه مي‌شدند، تصويري عريان روايت مي‌کند؛ چهره‌هاي سرشناسي چون راديسلاو کريستيچ، اولين محکوم به نسل‌کشي، و بيليانا پلاوشيچ، تنها زني که به جنايت جنگي متهم شد. از متن کتاب «ژيگيچ با حالتي عصبي روي صندلي خود جلو و عقب مي‌شود، انگار که هوس سيگار کرده باشد. بي‌ترديد سيگاري است. اغلب مردان بوسنيايي سيگار مي‌کشند. احتمالاً هوس فنجاني قهوه هم کرده باشد. در بوسني قهو? غليظي مي‌نوشند که پيش‌تر آن را قهوه ترک مي‌ناميدند. از خود مي‌پرسم اکنون اصطلاح سياسي درست آن چيست؟ قهوه صرب؟» اسلاونکا دراکوليچ (????) روزنامه‌نگار، رمان‌نويس و مقاله‌نويس کروات، آثار پرشمار و کم‌نظيري در موضوعات فمينيسم، کمونيسم و پساکمونيسم دارد. او در اوايل دهه ?? کرواسي را به دليل مسائل سياسي ترک کرد و رهسپار سوئد شد. از آثار دراکوليچ مي‌توان به من آنجا نيستم، کمونيسم رفت، مانديم و حتي خنديديم و کافه اروپا را نام برد.