با پيدايش و پيشرفت شاخه هاي مختلف دانش روان شناسي، شناخت دقيق تري از رفتارهاي آدمي به دست آمد. از اين رهگذر روان پزشكان و روان درمانگران توانستند به كساني كه از بيماري ها و اختلالات در رنج بودند كمك كنند. با شناخت بهتر هوش و استعداد و راه هاي موفقيت نيز بسياري از مردم از اين موهبت برخوردار شدند. با وجود تمام اين پيشرفت ها، عموم مردم لزوما عاري از رفتارهاي آسيب زا نشدند. به نظر مي رسد آنچه بايد بيشترين توجه دانشمندان را جلب مي‌كرد، خردورزي آدميان بود. بسياري از مردم باهوش كه يك اختلال دروني را نيز تجربه نمي‌كنند رفتارهاي دردسرساز زيادي براي خودشان رقم مي زنند. انگيزه نوشتن اين كتاب خدمتي كوچك براي شناخت رفتارهاي خردمندانه در برابر رفتارهاي نابخردانه است.