براي اينکه بتوانيم آينده‌اي غني از هدف و معنا خلق کنيم، بايد بتوانيم نگاهي شفاف و به دور از تعصب به گذشته بيندازيم؛ با اتفاقات مثبت و منفي، با موفقيت‌ها و شکست‌ها، پشيماني‌ها و رنجش‌ها، دستاوردها و آرزوهايمان کنار بياييم و آن‌ها را بپذيريم. گذشته، حال و آينده را نمي‌توان مانند کوپه‌هاي قطار در حال حرکت از هم جدا کرد. بهتر است درهاي بين گذشته، آينده و حال را باز بگذاريم، چرا که تعاملي پويا بين آن‌ها مي‌تواند هدايتگر زندگي ما باشد. ويليام ديمون، محققي است که بر روي آينده تمرکز کرده بود. اما انجام روش مرور زندگي به او کمک کرد تا از زخم‌هاي گذشته بهبود پيدا کند. در اين کتاب، ديمون اين روش شفابخش را با خواننده در ميان مي‌گذارد و زندگي خودش را با او مرور مي‌کند.