روبرت والرز، نويسنده سوييسي، يكي از بي‌سر و صداترين نوابغ ادبيات قرن بيستم است. از ميان چهار رماني كه نوشته است ياكوب فون گونتن را بهترين اثر او مي‌دانند. اين رمان گزارش كنجكاوانه و جسورانه مردي جوان از زندگي در مدرسه‌اي مرموز است. والرز خلاقيت تمام عياري دارد و طنزي گزنده كه جمله‌هاي زيبايش سادگي و غرابت نقاشي‌هاي هانري روسو را دارد. سوزان سانتاگ معتقد است هسته اخلاقي هنر والرز انكار قدرت و سلطه است... هنر در سنجيده‌ترين و دل‌پذيرترين شكل خود در آثار او موج مي‌زند. و هرمان هسه باور دارد كه اگر والرز صدهزار خواننده مي‌داشت. جهان جايي بهتر و دل‌پذيرتر مي‌شد.