احتمالاً شنيده‌ايد که افراد خلاق پيشرو مانند گله‌ي گربه‌ها هستند. من به‌شدت مخالفم و اين قياس را ناپسند مي‌دانم. اگر شما افراد باهوش و باانگيزه را براي انجام کارتان استخدام کرده‌ايد، آنها بيشتر شبيه گله‌ي ببرها هستند، موجودات قدرتمندي که با يکديگر ارتباط ندارند؛ اما بايد با دقت، به‌صورت انفرادي و راهبردي هدايت شوند. بااين‌حال، بسياري از رهبران خلاق که با آنها مواجه مي‌شوم، چارچوب روشني براي نحوهي انجام اين کار ندارند. آنها در درون سازمان خود ترفيع مي‌يابند و ناگهان خود را در جايگاه هدايت افرادي مي‌يابند که زماني همتايان خودشان بودند. تنها مثال آنها از نحوه‌ي رهبري، مدير سابق آنهاست که احتمالاً يک احمق درست و حسابي بوده است. (يا يک مدير اجباري، يا يک دلال مستقل، يا اگر خوش‌شانس باشد، شايد فقط يک رهبر بزرگ). بنابراين بدون در نظر گرفتن اينکه آنها در بين اعضاي گروه تا چه حد بااستعداد بوده‌اند، وقتي که به رتبه‌ي رهبري ارتقا يابند، از خود مي‌پرسند: "حالا چه کنم؟" اين کتاب تلاش مي‌کند به اين سؤال پاسخ دهد.