نويسندگان كميابي هستند كه براي نخستين بار، سبك و فكر و موضوع تازه‌اي را به ميان مي‌كشند، به خصوص معني جديدي براي زندگي مي‌آورند كه پيش از آن‌ها وجود نداشته است - كافكا يكي از هنرمندترين نويسندگان اين دسته به شمار مي‌آيد. خواننده‌اي كه با دنياي كافكا سر و كار پيدا مي‌كند، در حالي كه خرد و خيره شده، به سويش كشيده مي‌شود: همين كه از آستانه دنيايش گذشت، تاثير آن را در زندگي خود حس مي‌كند و پي مي‌برد كه دنيا آن‌قدر بن‌بست هم نبوده است. كافكا از دنيايي با ما سخن مي‌گويد كه تاريك و در هم پيچيده مي‌نمايد، به طوري كه در وهله اول نمي‌توانيم با مقياس‌هاي خودمان آن را بسنجيم. در آن از چه گفتگو مي‌شود، از لايتناهي؟ خدا؟ جن و پري!