روزي، روزگاري، شاهزاده‌اي بود به نام سياوش. سياوش آن‌قدر از پدرش بدي ديد كه به سرزمين توران رفت؛ جايي كه شاه آنجا دشمن ايراني‌ها بود. اما افراسياب، شاه توران، آن‌قدر از جوانمردي و شجاعت و هنرمندي سياوش خوشش آمد كه شيفته او شد و از سياوش خواست در توران بماند. شاه توران دخترش فرنگيس را به همسري سياوش در آورد و قسمتي از كشورش را به او سپرد تا در آنجا فرمانروايي كند.