کارل گوستاو يونگ، زاده ي 26 جولاي 1875 و درگذشته ي 6 جون 1961، روانپزشک، فيلسوف و نويسنده اي سوئيسي بود که به خاطر فعاليت هايش در روانشناسي و ارائه ي نظرياتش تحت عنوان «روان شناسي تحليلي» شناخته مي شود. يونگ در کسويل سوييس متولد شد. او در جواني مجذوب علم و فلسفه شد و دانشگاه بازل براي تحصيل در رشته ي پزشکي به او بورس داد. يونگ پس از مدتي به عضويت انجمن مناظرات دانشگاه درآمد. او بيش از دو سال در جلسات احضار روح شرکت مي کرد چرا که اين جلسات را موضوعي براي تحقيقات خود در نظر مي گرفت. يونگ دوران کارآموزي را در روان پزشکي از دسامبر 1900 به عنوان دستيار بيمارستان بورگهولتزلي از درمانگاه هاي وابسته به دانشگاه زوريخ آغاز کرد. او در مدت نه سال در بورگهولتزلي در برنامه ي پيشگام تجربي روانشناسي تحت سرپرستي اوژن بلويلر رئيس بيمارستان فعاليت کرد. يونگ را در کنار زيگموند فرويد از پايه گذاران دانش نوين روانکاوي قلمداد و از او به عنوان پدر روانشناسي نوين ياد مي کنند.