همچو آن وقتي که خواب اندر رَوي تو ز پيش خود به پيش خود شَوي تو يکي تو نيستي اي خوش رفيق بلک گردوني و درياي عميق مولانا «واقعا اين‌طوري شد يا در خواب ديدي؟» گويي که خواب واقعي نيست. رابرت جانسون، روان‌شناس يونگي، در اين کتاب به ما نشان مي‌دهد که چرا و چطور خواب و تخيل «واقعي‌تر از واقعي» است. اين کتاب نخست به رابطه ميان ناهشياري و هشياري مي‌پردازد و به خوبي جوهره مباحث نظري را به زندگي روزمره پيوند مي‌دهد؛ به نحوي که خواننده مي‌تواند حضور ناهشيار را در زندگي روزمره خود احساس کند. درمي‌يابيم که همه ما نه تنها ناگزير از درآغوش ‌کشيدن ناهشيارمان هستيم بلکه بهره‌مندي از ثروت‌هايي که در عمق وجودمان است، چه غفلت عظيمي مي‌تواند باشد. از نظرگاه يونگ، دو شاه‌راه مهم براي رفتن به قلمرو ناهشياري وجود دارد: رؤياها و تخيل فعال. ما ناگزيريم که سراغ ناهشيار برويم؛ چراکه اگر چنين نکنيم، ناهشيارمان به شکل اختلال رواني، ناراحتي‌هاي جسماني، و روابط معيوب سراغ ما مي‌آيد.