در چهاردهم ماه مه ????، ويکتور هوگو در نامه‌‏اي به پسرش شارل مي‌‏نويسد: «براي نگارش کتاب جديدم (کارگران دريا) مي‌‏خواهم به جزير? سِرک بروم.» وي نخست در اين جزير? کوچک و سپس در جزير? گِرنِزه، واقع در کانال مانش، اقامت مي‌‏گزيند و پس از وقفه‌‏اي چند سرانجام در آوريل ???? کتابش را به پايان مي‌‏رساند. در آن دوران، افسانه‌‏هايي که هوگو از بوميان اين جزاير مي‌‏شنود منبع الهامي براي آفرينش اين شاهکار ادبي مي‌‏شود. اين اثر حماس? درياست و نبرد انسان با طبيعت سرکش، حماس? دلدادگي است و از‌خود‌گذشتگي. هوگو خود دربار? اثرش مي‌‏نويسد: «حتي آن که از چنگال دريا رهايي يابد از چنگال زن رهايي نمي‌‏يابد؛ موضوع کتاب اين است.» اين رمان، چه به‌لحاظ نگارش آن چه به‌لحاظ گزينش چشم‌اندازها و محتوا، حاکي از تبعيد خود‌خواسته و خلوت‌گزيني نويسند? آن است که اثرش را به جزير? گِرنِزه و دريانوردان شريفش پيشکش مي‌‏کند.