درباره‌‌ی چو مرغ شب خواندی و رفتی (مجموعه شعر)

اي سرو كه روييده در اين جنگل خواب. بيدار كند همهمه‌اي در مهتاب. خورشيد گمان مبر كه تاريك شده‌ست. درياب زمانه را در اين فصل شباب. برخيز و در اين كوير چون ابر ببار. خورشيد نشسته است در مدخل كوه. در فصل سكوت بذر فرياد بكار.

آخرین محصولات مشاهده شده