اگر علوم فني و تجربي، ابزارهاي يک زندگي مکانيکي‌اند، علومِ انساني، امکان‌هاي هستي‌بخشِ يک زندگي خوب و بافضيلت‌اند. اگر انسان‌ها به‌واسطه‌ي پول مي‌توانند کالاهاي مصرفي را تهيه کنند و با سنگ و چوب و آهن، براي خود خانه بسازند و با خودروهايشان به سفر بروند و از طريق گوشي‌هاي هوشمند به دنياي مجازي سرک بکشند، تنها از طريق علوم انساني و هنر است که مي‌توانند به جهانِ يکديگر قدم بگذارند، به هم گوش بسپارند و با همدلي و همبستگي، پادزهرِ معضلاتِ مشترک‌شان باشند. نوسبام در اين اثر درخشان، نشان مي‌دهد تا چه اندازه هنر، موسيقي، ادبيات، شعر و مجموعه‌ي بوطيقاي انساني، براي احياي يک زندگي اخلاقي ضروري‌اند ‌و تا چه اندازه در معرضِ فراموشي قرار دارند. اين کتاب يک مانيفستِ تمام‌عيار براي دفاع از هر آن چيزي است که سال‌ها براي يک زندگيِ فضيلتمندانه در جست‌وجويش بوده‌ايم.