هنگامه انقلاب است، تهران 1357، هنوز شعله‌ها فرو ننشسته و آشوب‌ها فروکش نکرده که ناگهان ناصر حسيني‌مهر با تصميمي شتابان خود را به دکه‌هاي صدا فروشي پشت شهرداري مي‌رساند، ضبط صوت فيليپس کهنه اما هنوز کارآمدي را به کمتر از صد تومان مي‌خرد و به سراغ صداهايي مي‌رود که معمولاً در تاريخ کمتر به ضبط رسيده و شنيده شده است. صداهايي که مي‌تواند بخشي از تاريخ شفاهي تئاتر ما باشد و به يادگار بماند.