همه چيز با يك مبارزه شروع شد. آن هم از نوع بي‌رحمانه‌اش. اما مگر مبارزه مهرآميز هم وجود دارد؟ به گمانم اين يكي به طرز خاصي وحشيانه‌تر به نظر مي‌رسيد چرا كه بر سر چيز پيش پا افتاده‌اي بود. دست كم من در آن زمان چنين مي‌پنداشتم. دعوا بر سر چند گالن آب بود. جدي مي‌گويم. همان آب معمولي هميشگي. كسي انتظار ندارد كه گروهي از جنگجويان حرفه‌اي تا پاي جان براي چنين چيزي بجنگند، اما اين‌جا در قلمروي زادا اوضاع طور ديگري است. در اين‌جا آب از غذا ارزشمندتر است، از هر گنجي نيز ارزشمندتر است. شايد حتي از جان هم عزيزتر باشد. من كساني را ديده‌ام كه جانشان را براي چند قطره ارزشمند آب فدا كرده‌اند.