پرسه‌زن را ناظر مناظر شهر، خواننده متون شهري و عاشق جماعت مي دانند. مد لباس‌ها، وسايل تزئيني، عمارت‌ها و ساختمان‌ها، فروشگاه‌ها، كتاب‌ها و هر چيز جديدي كه در شهر پديد مي‌آيد، از نگاه كنجاو او دور نمي‌ماند. پرسه‌زن، نوعي شهوت نگاه كنجكاوانه براي ديدن مناظر شهري دارد. پرسه‌زن فردي است كه از پاساژ، مصرف خاص خود را دارد. پرسه‌زني ضد استراتژي است، و پرسه‌زن، هنر همزيستي و به اصطلاح دو سر تو «هنر بودن در بين» خريداران و فروشندگان است. آنان خود را به رنگ خريدار استتار مي‌كنند، اما به قول حافظ «آن كار ديگر» مي‌كنند.