سويه‌هاي عرفاني و رازآلود انديشه هاي ويتشگنشتاين در دوره‌ي اولي فکري اش که مقارن زمانه ‌ي پرشور و شر است، همواره بحث برانگيز بوده، بر سر آنها اصرار ها و انکار هاي فراوان رفته است، يکي از پژوهش هاي برجسته در اين کتاب «ويتشگنشتاين متقدم و عرفان» که در آن فرض قرائني عرفاتي از تراکتاتوس به آزمون گذاشته مي‌شود. آتکينسون نويسنده‌ي کتاب با نقد روش تحليل رايل آغاز مي‌کند و سپس با نظر به آثار دوره‌ي اول فکري ويتشگنشتاين از رابطه‌ي مفاهيمي مانند نشان دادن، واقعيت، زمان، بي معنايي و معناداري با امر رازآلود بحث مي‌کند و در ادامه درگير نقد و بررسي تفسيرهاي ويتشگنشتاين پژوهاني از قبيل انسکم، هکر و اشتاينيوس مي شد.