خداي ما دنيا رو آفريده بين ستاره‌ها و سياره‌ها ما توي کهکشان شيري‌رنگيم يه جايي بين اين جهانِ زيبا ما با هم سوار بر قايق خيال به اين جهانِ زيبا و شگفت‌انگيز سفر مي‌کنيم؛ به اعماقِ کهکشان‌ها و دلِ درياها مي‌رويم و از قله‌ها و دشت‌ها و صحراها گذر مي‌کنيم. هر جا که قدم مي‌گذاريم نشانه‌اي از قدرت خدا مي‌بينيم؛ تابلوي نقاشي بي‌نظيري که خدا آن را آفريده است. وقتي او دنيا را آفريد، يک‌عالمه قصه‌ي زيبا نوشت؛ قصه‌ي زندگي و آفرينش، قصه‌ي زيبايي و نور و بهشت. پس هميشه يادمان باشد که ... خداي مهربان به ما آدما بزرگيِ آسمونو نشون داد قصه‌ي سياره و خورشيد و ماه محبت و خوبي رو يادمون داد