وانمايي اسطوره اي مدرنيسم، جنسيت، ژانر، اجراي تکي اثر کاري پيترسون بازيابي تاثير حيرت آور اما عمدتا فراموش شده جنبش موسوم به دلسارتيسم در مطالعات مدرنيسم است که با پرداختن به شيوه هاي همواره کهنه مدرنيسم را نو کرده است. در مورد دلسارتيسم به عنوان پديده اي نوع کمتر تبليغ شده و کتاب پرستون دين مدرنيسم به مجموعه اي از جنبش هاي بين المللي مردمي سال هاي 1920 تا 1980 ملهم از اجراي فرانسواز دلارت ( 1871-1811) نظريه پرداز فرانسوي را آشکار مي نمايد. دلسارتيسم که بعدها به عنوان پديد ه اي با جوهر گزافه فمينيسم و نوستالژي - به ويژه از ديدگاه فوتوريست ها و ساير آيين هاي فرامذکر مدرنيته شناخته شد. بر ظرفيت هاي بدن براي بيان و کليد سلامت روحي و معنوي تاکيد دارد و به اين منظور تمرين هايي نظير اجراي اطواري حالتي و غنايي شاعرانه را ترويج مي دهد. وانمايي اسطوره اي مدرنيسم با روگشايي تبار شناختي گمشده مدرنيسم مکتب دلسارتيسم را به سنت هاي مسلط فعاليت هاي پاراتئاتري به ويژه وانمود اسطوره اي درام هاي تک نفره ( مونودرام) رمانتيک ويکتوريايي مرتبط مي سازد و آنگاه هر دو را با تفسيرهاي تجديدنظرطلبانه مونولوگ دراماتيک به عنوان ژانري که عميقا باد بدن مرتبط است وصل مي کند، آنچه پديدار مي شود. شيوه نوين تفکري درباره مدرنيسم و رابطه با بدن، اجراگر و همچنين رابطه بين رقص مدرن، نظريه بازيگري، بيان ادبي، شعر و فيلم است که همگي از دلسارتيسم تاثير گرفته اند.