در دهه‌ي 1850، پس از شکست انقلاب‌هاي سال 1848 و حاکميت ارتجاع سياسي در اروپا، مارکس به لندن پناهنده شد و به کار نظري پرداخت و مهمترين آثار خود را در همين دوره تأليف کرد. يکي از نخستين مسائل مورد توجه او در اين دوره، تحولات و گروه‌بندي‌هاي سياسي فرانسه پس از 1848 بود که بـه خلق دو اثـر بـرجستـه، نبردهاي طبقاتي در فرانسه و هيجدهم برومر انـجاميد. در کتاب حاضر، مارکس تحليلي درخشان از کودتاي 1851 لوئي بناپارت ارائه مي‌دهد که از نمونه‌هاي ماندگار تحليل سياسي به شمار مي‌آيد. او در اين کتاب به مسئله‌ي قدرتِ آن گونـه‌اي از دولت مي‌پردازد که ظاهراً بيانگر سلطه‌ي يک طـبـقه‌ي اجتماعي نيست بلکه بر تمامي جامـعه‌ي مدني سلـطه يافته و از بالا در مورد مبارزه‌ي طبقاتي موجود در جامعه حکميت مي‌کند.