باربارا پيم در رمان «هم نوايي در پاييز» داستان چهار نفر در اواخر ميانسالي را روايت مي‌کند. ادوين، نورمن، لتي و مارسيا در لندن دهه 1970 که تنها نقطه‌ي اشتراک آنها اين است که کارمند اداره‌اي هستند و همگي از دردي مشترک در عذاب‌اند: تنهايي. در اين داستان، ادوين، لتي، مارسيا و نورمن که سال‌ها در همان دفتر کار کار کرده‌اند، اساسا چيز مشترک زيادي با يکديگر ندارند. هر يک از آن‌ها به نحوي عجيب درگير مشکلاتي هستند و از ارتباط با يکديگر اجتناب مي‌کنند. اين يک داستان درباره پير شدن است که به شکل‌هاي مختلفي تجربه مي‌شود. در اين کتاب، چهار شخصيت به سبک باربارا پيم حول يکديگر مي‌چرخند، اما نمي‌توانند به طور کامل و واقعي با يکديگر ارتباط برقرار کنند. آن‌ها عادات و ويژگي‌هاي خاص يکديگر را مي‌شناسند، اما واقعيت و شخصيت واقعي يکديگر را نمي‌فهمند. و وقتي يکي از آن‌ها به سمت زوال مي‌رود، سه نفر ديگر تلاش مي‌کنند که به او کمک کنند، اما در نهايت نمي‌توانند کمک زيادي بکنند. اين کتاب شايد پيامي بلندآوازه نداشته باشد، اما قطعا بسيار شوخ، مشاهده‌گر و واقعي است. «هم‌نوايي در پاييز» با طنز مليح و سياهش، با خوش‌بيني لجوجانه‌اش، اوج کار هنري درخشان باربارا پيم است. جهان اين رمان، که اثري است کلاسيک و نوشت? يکي از محبوب‌ترين و تحسين‌برانگيز‌ترين رمان‌نويسان بريتانيا، هم خارق‌العاده است هم آشنا؛ و به اين ترتيب غريب‌ترين وجوه زندگي روزمره را بر ما آشکار مي‌کند. اثر هنري‌اي ظريف و نيز پرشکوه...