اكدي زباني از شاخه سامي است و سامي خود از شاخه بسيار بزرگ آفري ـ‌ آسيايي (آفريقايي ـ آسيايي) است. اكدي از شاخه شمال شرقي است و بابلي و آشوري از گويش‌هاي آن است. تعداد نويسه‌هاي اكدي چيزي حدود 600 تا است و مشكل مضاعف اين كه هر كدوم از آن‌ها چندين خوانش آوايي دارند البته جاي خوشحالي دارد كه حدود 200 نويسه در هر دوره از زبان به كار مي‌رفته است. سنسكريت از زبان‌هاي هند و آريايي است كه زبان جمعيتي در حدود يك ميليارد و نيم از ميان حدود 3 ميليارد مردمي است كه به زبان‌هاي هند و ارپايي صحبت مي‌كنند. اين شاخه زباني حدود 225 زبان را در بر مي‌گيرد. قديمي‌ترين سند از زبان‌ها و ادبيات ايراني، اوستا و كتيبه‌هاي فارسي باستان است، اما بدون شك قبل از آن‌ها ادبيات شفاهي وجود داشته است. ما در زبان‌هاي هند و اروپايي را هند و اروپايي آغازين مي‌خوانند و زمان آن را 3000 ق. م. مي‌دانيم. بعد از هند و اروپايي آغازين در يك شاخه، هند و ايراني را داريم و بعد از آن ايراني آغازين و سپس اوستا و فارسي باستان و در نهايت پلهوي و فارسي نو و صدها گويش و زبان نو.