كوشش هنرمند ايراني از ديرباز معطوف به نمونه آفريني آرماني بوده است. نقاش بيشتر تمايل داشت كه دنياي آمال و تصورات خويش را تصوير كند. اگر هم به جهان پيرامونش روي مي‌كرد چندان به صرافت از فضاي سه‌بعدي، نور و سايه، و شكل و رنگ اشياء نبود. ولي او مي‌توانست هر چيزي را به مدد ساده‌ترين خطوط و خالص‌ترين رنگ‌هاي بدان گونه نمايش دهد كه متقاعد كننده به نظر آيد...