کتاب پيش رو اثري است از دکتر "عبدالهادي حائري" که در آن "نخستين رويارويي هاي انديشه گران ايران با دو رويه تمدن بورژوازي غرب" بررسي شده است. اين کتاب يکي از پژوهش‌هاي نوين تاريخي است که از نظر موضوع بديع و اصيل است و از نظر فن تحقيق، روش تاليف، سبک نگارش و رويکرد تاريخي يکي از الگوهاي قابل توجه است. در نتيجه استفاده از آن به جهت تدريس تاريخ ايران از دوره صفويه يا براي مطالعه‌ي آزاد، بسيار ارزشمند و روشنگر است. تقريبا هيچ اثر ديگري در همين موضوع يا سطح به نگارش درنيامده که بتواند ساختار و محتوايي کاملا مطابق با سطح علمي و دانشگاهي داشته باشد و "نخستين رويارويي هاي انديشه گران ايران با دو رويه تمدن بورژوازي غرب" از اين جهت يک اثر ويژه است. دکتر "عبدالهادي حائري" در پژوهش پيش رو معتقد است که پس از دوران روشنگري اروپا، به ويژه در اوايل قرن نوزدهم، جهان ناگزير با فرهنگ بورژوازي غرب که داراي دو رويکرد قدرتمند و تهاجمي بود، مواجه شد. اين محقق به بررسي چگونگي مواجهه‌ي ايران با دو فرآيند بيان شده در اين کتاب پرداخته است و ديدگاه‌هاي اصلاگران و متفکران ايراني در رابطه با دو رويکرد تمدن بورژوازي غرب را زير ذره بين مي‎برد. دکتر "عبدالهادي حائري" در بخش آغازين کتاب، مروري اجمالي بر مسيرهاي تمدن بورژوازي غرب ارائه مي‌دهد. وي سپس در بخش دوم اثر، مواجهه‌ي ايران را با تمدن غرب در دوره‌هاي مختلف تاريخي و از جهات مختلف بررسي مي‌کند و در اين بررسي، موضوع عنوان شده را تا پايان عصر صفويه، در قرن دوازدهم الي هجدهم، در نخستين مقابله‌هاي ايران با سياست‌هاي استعماري از جانب بورژوازي اروپا و با نگاه به انديشه‎ي متفکران ايراني، تجزيه و تحليل مي‎نمايد.