نان و شراب داستان خود سيلونه است. او از انقلابي سخن مي‌گويد كه احساس مي‌كند در وجودش قد كشيده است. در گفت‌وگوهاي اين كتاب برخي از دلايل تصميم نويسنده براي ترك حزب كمونيست در سال 1930 ديده مي‌شود. اينياتسيو سيلونه به شدت كليسا و خرافاتي را كه در بين مردم رواج دارد، نقد و از هر فرصتي استفاده مي‌كند تا چهره زشت حكومت فاشيستي موسوليني را نشان مي‌دهد.