اين كتاب مجموعة نامه‌هاي «جبران خليل جبران» نويسندة برجستة لبناني به «ماري هسكل» است كه بين سال‌هاي 1908 تا 1924 نگاشته شده و توسط «پائولو كوئيلو» گردآوري و بازنويسي شده است. در اين نامه‌ها سير تكاملي انديشة خليل جبران كه منجر به نگارش اثر عظيم پيامبر شد آشكارا مشاهده مي‌شود. پائولو كوئيلو، با گردآوري و بازنويسي نامه‌هاي خليل جبران به ماري هسكل، تأثير شگرف آثار جبران را بر آثارش تأييد مي‌كند. اهميت دوستي ماري با جبران، در دفتر خاطرات ماري آشكار است. ماري در اين دفتر پيشرفت هنري جبران، مكالمه‌هاي شخصي و تخصصي ميان خودش و او و دروني‌ترين افكار او را تا نزديك به هفده سال و نيم بعد ثبت كرد. اين يادداشت‌ها در رابطه با افكار و پندارهايي كه جبران از اذهان عمومي پنهان مي‌كرد، بينشي ارزشمند در اختيار منتقدان گذاشته است.