اين درسنامه شرحي جامع، روشن و درعين‌حال موجز است از مکاتب اصلي تفکر و پژوهش زبان‌شناختي (چهار رويکرد ساختارگرايي، نقش‌گرايي، زايشي و شناختي) از اواخر قرن هجدهم تا امروز، که انگاشت‌هاي کليدي و شخصيت‌هاي برجسته‌ هر رويکرد را وارسي مي‌کند و به ارزيابي تأثيري که بر اين حوزه داشته‌اند مي‌پردازد. مؤلف به‌دنبال آن است که مخاطب را با سازوکارهايي که در تحليل ساختارهاي زباني به کار مي‌روند آشنا سازد، تاريخچه‌ اين رشته را به آن‌ها معرفي کند و نشان دهد چگونه امروز مي‌توان رويکردهاي متفاوت و گاه رقيب را با هم ترکيب کرد تا به درک بهتري از زبان و زبان‌شناسي رسيد. مخاطب اين کتاب، که به شکلي گيرا و سهل‌آموز نوشته شده، هم زبان‌شناسان و دانشجويان زبان‌شناسي هستند و هم علاقه‌مندان اين علم و پژوهشگران رشته‌هايي چون روان‌شناسي، هنر، ادبيات، جامعه‌شناسي، مرد‌م‌شناسي، عصب‌شناسي و امثالهم که به حوزه‌هاي بينارشته‌اي علاقه‌منداند يا به‌دنبال به‌کارگيري روش‌هاي زبان‌شناختي در حوزه‌ تخصص خود هستند.