خيلي از بازرگانان در ميان جمع خواستند كنيز را بخرند، اما دختر به هيچ‌كدام راضي نشد. دست آخر صاحب كنيز رو كرد به دختر و گفت:«پس خودت يكي را انتخاب كن. به اين جمع نگاه كن و خودت يكي را از ميان آن‌ها انتخاب كن تا تو را به او بفروشم.» كنيز به دقت به چهره آدم‌هايي كه دور تا دورش را گرفته بودند نگاه كرد و يك دفعه چشمش به علي مجدالدين افتاد كه گوشه‌اي ايستاده بود. يك آن احساس كرد قلبش به تپش افتاده. بي‌اختيار دستش را بلند كرد و انگشتش را به سمت او گرفت. گفت:«اين همان مردي است كه دلم مي‌خواهد او مرا بخرد.» همه بازرگانان برگشتند و به علي نگاه كردند كه با تعجب به كنيز خيره شده بود. زمرد گفت:«جز اين مرد، هيچ‌كس را نمي‌خواهم.» رو به صاحبش گفت:«تو قول دادي مرا به هركس خودم خواستم مي‌فروشي.»