کريستيان نوربري ـ شولتز، معمار انديشمند نروژي، به خاطر برداشت فلسفي و تحليل عميقي که از رابطه ي بين انسان و فضاي مصنوع دارد، از جايگاه متمايز و برجسته اي در معماري امروز برخوردار است. نوربري ـ شولتز عميقآ از مارتين هايدگر تأثير پذيرفته و توانسته است نوعي پديده شناسي محيطي را بيافريند که پيگير موضوعات طبيعت و ساختار مکان در ارتباط با حيات است. او عشق به مکان و به زمين را بخشي از "هستي در جهان" ميداند و آن را بر موضوعات فني ارجح ميدارد. مفهوم سکونت نقطه عطفي در آثار نوربري ـ شولتز است که در آن او مطالعات عميق خود درباره ي سکونت را جمع بندي کرده است.