همه ما داراي ويژگي‌هايي متفاوتي هستيم. خجالتي، اجتماعي، ترسو، بي‌پروا؟ خلاق، هنرمند، ماجراجو، سرسخت، حساس، شجاع، مهربان، خيال‌پرداز، خودخواه، مسئوليت‌ناپذير يا وظيفه‌شناس هستيد؟ هزاران سال است كه درباره اين موضوع بحث شده كه آيا تفاوت‌هاي بين افراد، ذاتي است يا همه ما مانند صفحه‌اي سفيد متولد مي‌شويم؟ در قرن گذشته روان‌شناسي فرويدي اين ايده را رواج داد كه ريشه گرايش‌هاي رواني ما را مي‌توان در تجربه‌هاي دوران كودكي جستجو كرد. اما در سال‌هاي اخير علم ژنتيك و علوم اعصاب شواهد محكمي ارائه داده‌اند كه پايه و اساس چنين ويژگي‌هايي دست‌كم در زيست-شناسي ذاتي ماست. بي‌شك، تمام والديني كه بيش از يك فرزند دارند، مي‎دانند كه فرزندانشان از همان ابتدا با هم تفاوت‌هايي دارند و اين نظريه درباره ويژگي‌هاي ذاتي، اغلب به معني پذيرفتن تأثير ژن‌ها است. در واقع، كلمات «ذاتي» و «ژنتيكي» اغلب به‌‌‌‌‌جاي يكديگر استفاده مي‌شوند. چنين گفته‌هايي اين باور را منعكس مي‌كند كه بسياري از ويژگي‌هاي روان‌شناختي ما فقط مربوط به شيوه تربيت ما نيست، بلكه دست‌كم تا حدي «در دي‌ان‌اِي DNA ما» وجود دارد. موضوع اين كتاب نيز همين است، آيا اساساً چنين ادعايي ممكن است؟ چگونه مي‌توان طبيعت فردي در ژنوم ما رمزگذاري شده باشد؟