پيتر گفت: ببين عاشقشه! و دوربينش را برداشت. مي‌خواست اين لحظه را براي هميشه به ياد داشته باشد: صورت خندان پسرش وقتي هديه‌اش را باز كرد. والدينش براي تولد دو سالگي مانوئل اولين توپ فوتبالش را هديه خريدند. يك توپ كوچك كه درست اندازه دستان كوچك پسرشان بود. وقتي به او كمك كردند تا كادو را باز كند، مانوئل چنان به توپ نگاه مي‌كرد انگار يك جواهر درخشان است. بعد با دستاني باز به سمت آن حركت كرد. چند بار اول آن‌را زمين انداخت، اما كمي بعد مي‌توانست آن‌را در ميان دستانش نگه دارد. لبخند درشتي روي صورت كوچكش نقش بست و خانواده برايش دست زدند.