مسئله دوستي از مسائل كهن فلسفه اخلاق به شمار مي‌آيد كه ريشه‌هاي آن را مي‌توان در مكالمات افلاطون و نيز اخلاق نيكوماخوس ارسطو يافت. ماركوس توليوس سيسرو، فيلسوف و خطيب شهير رواقي، در كتاب لايلوس خود به طرح مسائل بنياديني در مبحث دوستي مي‌پردازد و با زباني شيوا و فصيح باب گفتگو را در اين زمينه مي‌گشايد. در اهميت اين اثر همين بس كه طي قرون متمادي آن را الگويي براي سلامت بيان در ادبيات لاتين و مفتاحي براي پرسش از دوستي مي‌دانستند.