لئوناردو داوينچي، به قول هم‌زمان‌هايش شخصيتي بحث‌برانگيز بود و بسيار هم درباره‌اش بحث شد. لئوناردوي نقاش را مردم نمي‌پسنديدند، چون هرگز آثاري را كه اقدام به خلقشان مي‌كرد به پايان نمي‌رسانيد. مردم معتقد بودند لئوناردوي مجسمه‌ساز شهرتش را ضايع كرد چون هرگز مجسمه عظيم فرانسوا سفورتزاي سوار بر اسب را به مرحله قالب‌گيري نرساند. لئوناردوي معمار، افراطي به حساب مي‌آمد و مردم از ته دل معتقد بودند لئوناردوي دانشمند يك ديوانه بيش نيست. اما رقبايش با وجود تمام حسادت‌هايي كه به او داشتند در موضوعي به توافق رسيده بودند: لئوناردو، قصه‌گوي فوق‌العاده‌اي بود و با ظرافت كلام و اصالت نوشته‌هايش، باعث جلب و جذب اطرافيانش مي‌شد.