«ايون شرت» اهميت درک تاريخي رويکرد سنتي قاره اي به علوم اجتماعي را به منظور قدرداني از شخصيت فردي و اومانيستي آن استدلال مي کند. او با بررسي سنت‌هاي کليدي نظريه هرمنوتيک، تبارشناسي و انتقادي و متون متفکران بزرگي مانند گادامر، ريکور، دريدا، نيچه، فوکو، مکتب فرانکفورت اوليه و هابرماس، تحولات معاصر را در درون رشته‌هاي فکري که به دوران باستان بازمي‌گردد، زمينه‌سازي مي‌کند. او در کتاب «فلسفه علوم اجتماعي قاره اي » نشان مي دهد که چگونه اين شيوه هاي تفکر در طول اعصار توسعه يافته و به بخشي از رشته هاي قرن بيستم تبديل شده است.