انديشه‌ي انقلاب و اميد به تحولي بنيادين در تاريخ از کجا نشئت مي‌گيرد؟ ياکوب تاوبس، فيلسوف دين و انديشمند برجسته‌ي قرن بيستم، در اين کتاب کلاسيک و جريان‌ساز، به ريشه‌هاي اين پرسش اساسي مي‌پردازد. فرجام‌شناسي غربي تنها کتابي است که در زمان حيات نويسنده منتشر شد و امروزه يکي از متون بنيادين در حوزه‌ي «الهيات سياسي» است. تاوبس با گستره‌ي دانشي خيره‌کننده، تبار ايده‌هاي فرجام‌شناختي و آخرالزماني را از پيامبران عبري و مسيحيت اوليه تا متفکران قرون وسطي، به‌ويژه يواخيم فيوره، دنبال مي‌کند. او در تحليلي نافذ و بديع نشان مي‌دهد که چگونه اين الهيات رستگاري‌بخش در دوران مدرن سکولاريزه شده و در شالوده‌ي فلسفه‌ي تاريخ و سياست انقلابي متفکراني چون کانت، هگل، مارکس و کيرکگور جاي گرفته است. نويسنده در اين کتاب استدلال مي‌کند که مفاهيمي چون «انقلاب» و «پايان تاريخ» درواقع بازتاب سکولارشده‌ي همان اميدهاي مسيحايي براي مداخله‌ي الهي و برقراري نظم نهايي است.