ما در سوّمين دهه از هزار? سوم با تهديدهاي مرگباري عليه سلامت، دموکراسي، و زيست‌پذيري سيار? خود مواجه هستيم. اگرچه اين مشکلات دلهره‌آورند، اما راه‌حل‌ها وجود دارند و نوع بشر توانايي فکري لازم را براي يافتن آن‌ها دارد. بااين‌حال، يکي از صعب‌ترين مشکلاتمان، در صورت يافتن راه‌حل‌ها، قانع کردنِ مردم به پذيرش آن‌هاست.هزاران نفر در گزارش‌ها و تفاسير خود از کمبود خِرَد ما ابراز تأسف کرده‌اند و اينکه مردم حقيقتاً غيرمنطقي هستند باوري عمومي شده است. در علوم اجتماعي و رسانه‌ها، انسان همچون غارنشيني برون از زمان به تصوير کشيده مي‌شود که با مجموعه‌اي از سوگيري‌ها، نقاط کور، مغالطه‌ها و توهّمات، آماده واکنش به شيري است که در چمنزار در کمين وي نشسته است. ايده اين کتاب از دوره‌اي که من در هاروارد تدريس مي‌کردم شکل گرفت. در آن دوره به ماهيت عقلانيت و اين معما که چرا عقلانيت اين‌قدر کمياب به‌نظر مي‌رسد پرداختم. چرا مردم باور مي‌کنند که هيلاري کلينتون يک محفل سوءاستفاده جنسي از کودکان را تحت لواي يک پيتزافروشي اداره مي‌کرده، يا اينکه خطوط بخار آب متراکمي که از هواپيماهاي جت خارج مي‌شود درواقع مواد روان‌گردان است که براساس يک برنامه مخفي دولتي در فضا پراکنده مي‌شود؟ کتاب عقلانيت، دعوتي است به شناخت دنياي اسرارآميز و به‌غايت پيچيده عقل انساني. درون‌مايه اصلي اين کتاب اين است که تفکرِ هيچ يک از ما يک‌تنه آن‌قدر عقلاني نيست که همواره به نتيجه درستي منتهي شود. ما هرچه بيشتر به‌طور دسته‌جمعي براي رشد و شکوفايي عقلانيّت تلاش کنيم، شانسمان براي دستيابي به آن بيشتر مي‌شود. کتاب به ما نشان مي‌دهد که عقلانيّت را نيز همچون سواد و حساب مي‌توان آموخت و آموزش داد و به نفع فرد و جامعه از آن بهره‌گرفت.