مجموعه‌ي ناداستان کتاب ديدآور آثاري را شامل مي‌شود که توسط يک داستان‌نويس نوشته شده‌اند اما اثري داستاني نيستند. کتاب‌هايي هستند در باب زندگي، خاطرات شخصي، سفرنامه، نامه نگاري‌هاي نويسنده و جستارهايي در حوزه‌ي نوشتن. پل نيزان، داستان‌نويس، روزنامه‌نگار و متفکر فرانسوي، متولد 1915، در دبيرستان لوئي لوگران و سپس مدرسه‌ي عالي اكول نرمال سوپريور پاريس هم دوره‌ي ژان پل سارتر بود و پس از پايان تحصيل در اين مدرسه، براي کار به عنوان حسابدار مالياتي يک تاجر انگليسي فرانسوي الاصل به شهر عدن در يمن (شبه جزيره‌ي عربستان) رفت. او که از بورژوازي فرانسه و نظم اجتماعي موجود در اروپا به ستوه آمده بود، در طي اقامت يکساله‌اش در اين کشور مستقيما با مسئله‌ي استعمار مواجه شد. نيزان در سي و پنج سالگي و در جريان نبرد با نيروهاي متجاوز آلمان نازي در بندر دانکرک (فرانسه) کشته شد. به رغم مرگ در جواني، چند رمان و جستار مهم از او به جا مانده است. عدن، عربستان (ياعدن، شبه جزيره ) يک سفرنامه و شرح حال و در عين حال جستارو بلکه هجويه است. کتاب با اين جمله آغاز مي‌شود: «بيست سالم بود. قبول ندارم کسي بگويد که زيباترين دوره‌ي زندگي است». اين جمله شهرت يافت و به يکي از شعارهاي دانشجويان و جوانان معترض در جريان جنبش 1968 فرانسه تبديل شد. گرچه عدن، شبه جزيره يکي از مهم‌ترين آثار ادبي فرانسه‌ي بين دو جنگ است، شهرت اين اثر و نويسنده‌اش بيشتر مديون بازنشر کتاب در 1960 به همت ژان پل سارتر است که بر اين کتاب پيش گفتاري بلند نوشت و در آن به نويسنده، فضاي فکري و فرهنگي فرانسوي آن دوران، خود اثر و نيز زندگي نيزان و خاطرات مشترکشان پرداخت.