روز‌هاي سختيه... پشت سر گذاشتن اين جريانات بد؛ سخته! يا بايد پشت گوش انداخت و زندگي كرد؛ يا بايد زندگي نكرد... من زندگي كردن و انتخاب كردم. اين مرد پر از اشتباهات و خطاهاي گذشته؛ درست وسط قلب من رو تخت پادشاهيش نشسته! خود لعنتيشم كنار بگذارم چطور زندگي و به كام خودم و دلم تلخ كنم؟ بيش‌تر كه فكر مي‌كنم مي‌بينم كه به خاطر دل خودم دارم تلاش مي‌كنم، كه اين رابطه رو كه از اول هم خودخواهانه براي خودم خواستم، حفظ كنم. من هيچ لطفي به مرتضي نمي‌كنم! دارم به خاطر خودم و علاقه‌ي قلبيم؛ به خاطر تمام اشتباهات عاشقانه‌ام، پاي كسي كه دوسش دارم وايميستم. من اين فرصت و نمي‌تونم براي گذشته‌اي كه تموم شده از خودم بگيرم! حتي با وجود ضربه‌هايي كه اين گذشته به زندگي نوپامون زد...