پيوندهاي استراتژيک ايران با برخي از جوامع و گروه‌هاي غيردولتي منطقه، در کنار تنش با آمريکا، مهم‌ترين مبحث سياست خارجي ايرانِ دوران معاصر است. برخلاف باور رايج، اتحاد ايران با گروه‌هاي يادشده پيش از انقلاب اسلامي و در زمان محمدرضاشاه پهلوي پي‌ريزي شد. کتاب شاه و شطرنج قدرت در خاورميانه: ايران، کردهاي عراق و شيعيان لبنان نشان مي‌دهد که شاه ايران در ميانه‌ي سال‌هاي 1337و 1357روابط استراتژيکي را با کردهاي عراقي و شيعيان لبناني جهت حفظ امنيت ملي،‌يکپارچگي سرزميني و مهار دشمنان خود برقرار کرد. کتاب با تکيه بر ويژگي‌هاي ژئوپليتيکي ايران، بر اهميت نقش شاه و ديگر نهادهاي تصميم‌گير در سياست خارجي کشور تأکيد مي‌کند. همچنين اين کتاب براي نخستين‌بار سرنوشت رازآلود امام موسي صدر را بيان کرده و رابطه‌ي پرفراز و نشيب ايران را با ملامصطفي بارزاني بازگو مي‌کند. حجم و تنوع اسناد ناگفته‌ي جمع‌آوري‌شده از بايگاني‌هاي مهم آمريکا و ايران در کنار مصاحبه با دست‌اندرکاران سياست خارجي ايران نشان‌دهنده‌ي دست‌اول‌بودن اين روايت است. اين کتاب ترجمه‌ي کتاب آرش رئيسي‌نژاد با عنوان The Shah of Iran, the Iraqi Kurds and the Lebanese Shia است که پيش از اين در ژوئن 2018 از سوي انتشارات معتبر پالگريوـ‌مک‌ميلان به چاپ رسيد.