جلد سيزدهم از اين مجموعه که در واقع جلد دوم از بخش سوم شاهنامه است، با دوران پادشاهي اشکانيان آغاز مي‌شود. به تصريح کتاب: "دوره ي حکومت اشکانيان که حدود دويست سال بود، دوراني بسيار تاريک از نظر روند تاريخي، اجتماعي، و فرهنگ و ادب است که در تاريخ ادبيات هم، دوره‌ي تاريک ادب فارسي محسوب مي‌شود". در ادامه، سرگذشت پادشاهان ساساني بازگو مي‌شود. در کتاب آمده است: "در زمان فرمانروايي پادشاهان ساساني به خاطر فساد و تباهي‌اي که شاهان اين دودمان را فراگرفت، اقتدار و شوکت پادشاهان ايران زمين رو به زوال آورد و فاصله‌ي طبقاتي جامعه و ظلم و ستمي که کارگزاران حکومت بر جامعه روا مي‌داشتند، مردم را آماده‌ي پذيرفتن دين تازه، که برايشان جامعه‌اي بي طبقه را نويد مي‌داد، کرد". گفتني است در اين مجلد، به داستان پادشاهاني هم‌چون اردشير بابکان (موسس سلسله ي ساسانيان)، شاپور ذوالاکتاف، يزدگرد بزه گر، و قسمتي از سرگذشت بهرام گور اشاره مي‌شود.