كتاب سيستمي و تفكر سيستمي به اين موضوع مي‌پردازد كه جامعه بشري از مراحل «پيشاصنعتي» با محوريت «ماده» و «صنعتي» با محوريت «انرژي» عبور كرده و به مرحله «پساصنعتي» با محوريت «اطلاعات» رسيده است.دوراني كه در آن به جاي «ماشين» عصر صنعتي «سيستم» عصر پساصنعتي حاكميت دارد. «ماشين» عصر صنعتي فقط شامل «سخت‌افزار» و فاقد روح بود و تنها با استفاده از انرژي كار مي‌كرد. در صورتي كه سيستم عصر پساصنعتي در كنار سخت‌افزار، شامل نرم‌افزار به عنوان نوعي روح نيز هست و علاوه بر انرژي ، اطلاعات را نيز به روش‌هاي بسيار موثرتري از گذشته به كار مي‌گيرد. مطالعه تاريخ نيز نشان مي‌دهد تحولاتي كه بشريت را به پيشرفت‌هاي حيرت‌انگيز امروز رسانده است، از زمان محور قرار گرفتن انرژي عصر صنعت شروع شده و با آغاز محور قرار گرفتن اطلاعات عصر پساصنعت به اوج خود رسيده است.