باور عموم بر این است که خود ایده‌آل اجتماعی، گروهی و در بین جمعیت راحت و آرام است، یک فرد برون‌گرا عمل را به تفکر، ریسک‌پذیری را به محتاط بودن و قاطعیت را به شک داشتن ترجیح می‌دهد. او سریع تصمیم می‌گیرد، حتی اگر احتمال اشتباه کردنش بالا باشد، در کار تیمی موفق است و در گروه‌های مختلف به خوبی ارتباط برقرار می‌کند. ما دوست داریم فکر کنیم به فردگرایی اهمیت می‌دهیم، اما همگی‌مان بیشتر اوقات یک نوع فردیت را تحسین می‌کنیم، همان نوعی که به راحتی خودش را نشان می‌دهد.درست است که ما فناوری‌ انزواطلب‌های خوش‌ذوقی که کمپانی‌های خودشان را در گاراژ خانه‌شان راه‌اندازی می‌کنند تا هر شخصیتی را که دوست دارند داشته باشند، می‌پذیریم، اما آنها استثنا هستند و توجه ما به طور کلی جذب کسانی میشود که دارا و ثروتمند هستند، یا سعی می‌کنند به آنچه می‌خواهند برسند.