زندگي را تعداد زيادي حادثه‌ كوچك و تعداد كمي حادثه‌ بزرگ مي‌سازد. حوادثي كه در زندگي‌نامه ثبت مي‌شوند، براي پرهيز از يكنواختي و خسته‌كنندگي، بايد فوق‌العاده دست‌چين شده‌ باشند، وقايع جزئي و كوچكي كه در زندگي هر كس روي مي‌دهند، بايد دور ريخته شوند و تنها بر آن حوادثي تكيه شود كه در ذهن انسان كاملا روشن و زنده باقي‌مانده است. بخش اول كتاب از زماني شروع مي‌شود كه به آفريقاي شرقي سفر كردم، اما چون هيچ كاري، حتي اگر در آفريقا باشد، هميشه جذاب و گيرا نيست، تنها لحظاتي را نوشته‌ام كه به‌نظرم خاطره‌انگيز بوده‌اند. قسمت دوم كتاب، مربوط به زماني است كه در جنگ جهاني دوم وارد نيروي هوايي شدم. احتياجي به دست‌چين كردن يا حذف وقايع نبود، چون همه‌ آن لحظات در نوع خود برايم جذاب و گيرا بود.